🔶 از طعنههایی که گاهی برای فیلسوفان به کار میبرند، «پوزخند یا لبخند فیلسوفانه» است و از آن «نگاه عاقل اندر سفیه» کسی را مراد میکنند که مدعی یا حریف را «خوار» و «کوچک» میشمرد، چون به نظر او سخنش بیپایه یا پرت است یا نشانی از علم در آن نیست. این طعنه پُربیراه نیست، هرچند در برخورد و مواجهۀ واقعی با اشخاص کار زشت و نکوهیدهای است و بیشتر شگرد سوفسطاییان یا خطیبان و سیاستمداران و دیگر کسانی است...
۲۳ اردیبهشت ۱۳۹۹
چرا «فیلسوف» میخندد؟: با خنده بکُش!
۲۳اردیبهشت